Orjinal Dildeki MetinEÇDOVİTOXUT 3ANA Eç do vit`oxut 3`ana, skidalaş gverdi iqven Dante stei kovoret, skidalaşi oşkenas Ora çkiniş cevheri, delik`ani stei ren Naunonşa oxre3as, çkar mutu var işinen Uk`unikten mek`ilaps, çalamures vargo3`k`en Mtviri kogomomtui, dixçeranu tomape Am go3xuk`ei nunk`u, trangi çkimi mişi ren Ya toliş tudeni, gouçanei ğarape Muşeni mt`eri stei, man aşo gema3`iren Man dosti namiçkitu mundenei yalepe Orape mek`ilaşi, muço iktiren koçi Nam peris vo3`k`edana, çkari man varmemingaps Soren mcveşi ndğalepe, şevk`i do xeyecani Am k`oçi man varvore, i3`kers do naiz`i3aps Mteli şei ren m3udi, manti komiğun derdi Mezmonei mututen miğut`es qoropape Çkar mutus varmengapan mcveşi goşineepe Skidalas mteli isa nagevoç`k`it orapes İri dostepe k`ala kak`oma3`k`es gzaepe Birtum momanz`inenan, xvala doskidinupe N3aşi jin amuş met`i, çkva perepe kort`een A3`i oxoma3`onu, k`aya k`ap`et`i naren 3`k`arik k`oçi oşkvidaps, daçxirikti ç`up`t`een Namoxtas k`arta ndğape derdi do bela naren K`oçis ak`o irdaşi, ancax aguret`een Pukiroba ayvaş sari, pe3euliş mç`ita ren K`arta 3`anas m3ika çkva dido namom3`ondut`u K`vinçepe n3aş doloxe mot itken, inç`imoşen Solen moxtu am cenaze, aya nağuru miren Goşabğei nabz`irop am ont`ule mişi ren Mu gaxvenen ğuraşa, tişa komogixtaşi Muço onciru stei varti gogaku3xinen Mis açkinen muço, sokala edo muko 3anaşi Ar nemaziş saltanati mogoskidasen Muç`o ar taxti stei musallas gedgit`aşi (01. 07. 2004) Çeviri: (Münir) Yılmaz AVCI | Türkçe MetinOTUZBEŞ YAŞ Yaş otuzbeş, yolun ya Yaş otuzbeş ömrün yarısı eder Dante gibi ortasındayız ömrün Delikanlı gibi çağımızdaki cevher Yalvarmak, yakarmak nafile bugün Gözünün yaşına bakmadan gider. Şakaklarıma kar mı yağdı ne var Benim mi Allahım bu çizgili yüz Ya gözler altındaki mor halkalar Neden böyle düşman görünürsünüz Yıllar yılı dost bildiğim aynalar Zamanla nasıl değişiyor insan Hangi resmime baksam ben değilim Nerde o günler, o şevk, o heyecan Bu güler yüzlü adam ben değilim Yalandır kaygusuz olduğum, yalan. Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız . Hatırası bile yabancı gelir Hayata beraber başladığımız Dostlarla da yollarımız ayrıldı bir bir Gittikçe artıyor yalnızlığımız. Gökyüzünün başka rengi de varmış Geç anladım taşın sert olduğunu Su insanı boğar, ateş yakarmış Her doğan günün bir dert olduğunu İnsan bu yaşa gelince anlarmış Ayva sarı, nar kırmızı sonbahar Her yıl biraz daha benimsediğim Ne dönüp duruyor havada kuşlar Nerden çıktı bu cenaze, ölen kim Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar Neylersin, ölüm herkesin başında Uyudun, uyanmadın olacak Kimbilir nerede, nasıl, kaç yaşında Bir namazlık saltanatın kalacak Taht misali o musalla taşında Cahit Sıtkı TARANCI |